Επι τη αναληψει των νεων μου καθηκοντων μου τηλεφωνεις
και ευχεσαι γρηγορη επανοδο στα σχολικα μας θρανια
Την συνεχη εγρηγορση
μου ζητας να διακοψω
Το αλλαφιασμενο σου παραπονο θεριευει
καθε που σου τονιζω την επιτακτικοτητα των στιγμων
Αρχιζουν και με ζαλιζουν τα παιδια στα παρκα
Παρασκευή 2 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου