εβαλα θυρωρο

Με μια κληρονομια
Ή και παρεκτροπη της σκεψης
για ποιητικες εκφρασεις
που διαθλουν ενθυμησεις φωτος σε ημιφωτες σρατες

Φοραω καθε βραδυ τις πιτζαμες μου

Οταν τα σκυλια
αρχιζουν να γαβγιζουν

Βαζω τον θυρωρο να ζηταει επισκεπτηριο
για να βαλω σε ταξη αφιξεις και αναχωρησεις εικονων και μυρωδιων

Και το πρωι στελνω επειγοντα γραμματα
σε αγνωστους παραληπτες

Εκει κατεληξα