Αυτη η αγαπη μ’ αδειαζει.
Καθε τοσο
που τα μυστικα μου βαραινουν
Σε σκεφτομαι
μορφη πολυπλευρη.
Την εγκαταλειψη ενος φιλιου σου στα χειλια μου.
Αυτη η αγωνια της παραδοσης μου σε σενα
ευρισκεται
στο τελευταιο σταδιο της μεταμορφωσης σου.
Αυριο θα μου αφιερωσεις αποκλειστικα μια βροχη
Θα διαλεξεις ενα τοπιο σιωπηλο στη καρδια μου
για να μιλησεις
Οπως δε μιλησες ποτε.
Αυτη η αγαπη μ’ αδειαζει.
Εμεινα πετσι και κοκκαλο.
Παρασκευή 2 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τελεια περιγραφη της εγκαταλειψης μου αρεσε παρα πολυ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή