Μεσανυχτα

Περασμενα μεσανυχτα παλι

Με το πιστολι στον κροταφο
Με δυο τρεις σφαιρες στο κομοδινο για εφεδρεια
Διπλα στην φωτογραφια που κιτρινησε

Η παλαμη στο στομα να μην ακουστεις

Ολα παραξενα σχηματα
Να ερχονται, να σ ακουμπουν και να φευγουν παλι
Αφηνοντας σταγονες αγωνιας στο μετωπο

Μονο το ταβανι παραμενει ασπρο

Κι αυτα τα τραγουδια με στιχους που ακομα δεν εγραψες
γιατι δεν ξερεις για ποιον να τα γραψεις.

Το κρεβατι απλωνεται, μεγαλωνει, πνιγει το δωματιο

Και σε πεταει απ΄ το παραθυρο γυμνο στον δρομο