Η προβα

Γενιες ολοκληρες,
χρονια και χρονια που περασαν
αδιαφορα από διπλα σου
χωρις να σ’ακουμπησουν.

Και πιο πολυ σε πειραζει
που δεν καταλαβες
πού τρεχουν
πώς αλλαζουν
τι θελουν

Πώς κανεις επεμβαινει μεσα σ’αυτα,μ’αλλα λογια.

Με μια μεγαλη απειρια κι ατολμια κι αμηχανια
χειρισθηκες ολη αυτη τη ζωη.

Παρ’ ολο που επαθες κι εμαθες πολλα.

Η προβα ακομη συνεχιζεται