αδυνατουμε

Αδυνατεις να κατανοησεις
τα μεγεθη και το σφριγος του παθιασμενου ερωτα μου
και γινεσαι αβουλο μερος μιας συμβατικης λογικης ,
αφηνοντας το τυχαιο στην τυχη του

Με τα λυπημενα ματια σου
ζητας από μενα
μια μονη
κατανοηση και συγχωρεση

Αλλά, χρονια τωρα αυτο το παραπονο μου
καθησε λυγμος
στο λαιμο

Και αδυνατω να φανταστω
το μεγεθος και το σφριγος του συμπαντος κοσμου
μ εμας μεσα του

Θα μας κατασπαραξει